Voor leden en aspirant leden van de Vereniging Yogadocenten Nederland is er een beroepscode die gebaseerd is op vier basisregels. Deze beroepscode beschermt de yogadocenten en hun cursisten tegen onjuist handelen. Ook helpt het bijvoorbeeld artsen die patiënten adviseren op yogales te gaan.
Waarom een beroepscode voor yogadocenten?
Bij oosterse meesters is dat nooit gebruikelijk geweest, omdat daar nooit zo’n groot aantal yogadocenten is geweest dat men kon spreken van een beroepsgroep. De meesters bewaakten de traditionele leer op hun eigen manier. Doordat zij zeer hoge eisen stelden aan hun leerlingen, hadden zij er doorgaans weinig. De technieken werden bijna uitsluitend mondeling en op voorwaarde van strikte geheimhouding aan deze leerlingen toevertrouwd. Pas in de vorige eeuw werden voor het eerst enkele Engelse kolonisten als leerling toegelaten. Deze kolonisten hebben over yoga geschreven en er zo in het Westen bekendheid aan gegeven.
Op dit moment kan iedereen yogales geven. Er zijn in Nederland honderden yogadocenten, al dan niet met een verantwoorde opleiding. Ook zijn er steeds meer artsen die patiënten adviseren op yogales te gaan. Dat betekent dat yoga een plaats binnen de welzijnszorg inneemt, maar ook binnen de Nederlandse gezondheidszorg. Binnen dit kader is ‘het geven van yogalessen’ een beroep geworden. Daarom is het belangrijk een norm te stellen, waaraan de yogadocent en de relatie tussen leraar en zijn leerlingen dient te voldoen. Een beroepscode beschermt de yogadocenten en hun cursisten tegen onjuist handelen op dit gebied.